5 bruggetjes tussen bloggen en behangen

Ik verhuisde in de zomer van ‘22 van Woerden naar Oudewater. M’n nieuwe stek had nog wel een metamorfose nodig, dus ik besloot wat muren met luxe papier te beplakken (‘Help, Marije is klusser’). Ontdekte ik toch zomaar deze 5 overeenkomsten tussen bloggen en behangen.

1. Het duurt altijd langer dan je denkt

Dat lege huurhuis opfrissen en bewoonbaar maken? Moest toch wel in een paar weken lukken, dacht de familie Van Wijngaarden (= ouders, broertje + aanhang, ik). Is ook wel gelukt, maar we wilden zo nodig alles zelf doen en daar ging toch meer tijd in zitten dan we dachten.

Zo ook in het behangen. Wat voorbeelden:

  • Keuzestress over welke kleur en print je wilt

  • Merken dat het behang doorschijnt en je de muren eerst nog met een witte voorstrijk/grondverf moet behandelen

  • Continu liters behangplaksel blijven smeren, omdat het bij 30 graden Celsius opdroogt waar je bij staat (ondanks de voorstrijk)

  • Heel Nederland door crossen, omdat je extra rollen behang nodig hebt en ze alleen in Verweggistan nog in de schappen liggen

Zelfde geldt voor een blog tikken. Daar gaat veel tijd in zitten en soms schat ik dat te rooskleurig in (merken m’n klanten gelukkig niks van). Plannen, researchen, opzet bedenken, interviewen, doelgroepgericht schrijven, SEO, CTA en lay-out fixen, feedback doorvoeren. Alles bij elkaar ben ik zo een paar uur zoet.

 

Als je denkt: wat kijkt ze chagrijnig. Dat klopt.

 

2. Focus niet op de kleinste details

Met m’n neus bovenop een vers geplakte strook behang zag ik élk vuiltje, élke luchtbel en élke kier. En dan baalde ik en probeerde ik de handel als een malle goed te krijgen. Maar waarom? Want zo zei m’n moeder doorlopend: “Van veraf zie je er niks van.”

Wat afstand nemen dus, en niet zo mierenneuken. Doe ik ook wanneer ik een blog schrijf. Ik ga niet eindeloos door met finetunen, maar stuur een tekst naar m’n klant wanneer ik vind dat ie goed is. En mijn lat ligt nogal hoog. Dus mijn 80% is volgens een ander altijd ruuuim voldoende.

3. Een poging twee is oké

Ik liep mezelf soms te vervloeken als er weer een baan behang scheef ging. Maar die trok ik dan gewoon los en de tweede (of derde, of vierde) keer lukte het wel naar m’n zin.

Je gelooft het niet, maar de blogs die ik oplever zijn ook niet altijd he-le-maal perfect. Tuurlijk, ik versta m’n vak, maar soms wordt een artikel nog beter met wat extra inzichten van m’n klant. Bijschaven, feedback verwerken en een gladgestreken versie twee opleveren is helemaal prima.

 
 

4. Samen is niet alleen

Zelluf doen, daar houd ik van. Maar in je eentje (in de bloedhitte, dat ook nog) een lap behang netjes tegen de muur kwakken zonder dat het plaksel achter je oren zit, is best een uitdaging. Gelukkig kreeg ik hulp van m’n familie. Samen waren we een stuk sneller klaar.

Nou schrijf ik een blog natuurlijk in m’n eentje. Maar een goede samenwerking met m’n klant is wel de basis. Samen stemmen we het onderwerp en doel af, de klant regelt voor de input een collega die vervolgens meewerkt aan een telefonisch interview en ook voor de feedback werken we weer samen. Zonder elkaar wordt het een verhaal van niks.

 

Zoekplaatje: hoeveel handdoeken met behanglijm zie je?

 

5. Het is niet goedkoop

Die rollen behang (verf ook trouwens, en laminaat) kostten me een kleine rib uit m’n lijf. En daarbij kwamen ook nog al het bloed, zweet, nog meer zweet en de frustratietranen.

Nou zit ik nooit te janken boven m’n toetsenbord, maar zoals je helemaal bovenaan las, gaat er echt veel werk zitten in een blog schrijven. Voor een blog betaal je bij mij daarom iets meer dan een scheet en drie knikkers (kijk maar).

Kun jij jezelf wel achter het behang plakken…

… wanneer er maar geen blog uit je mouw rolt? Terwijl je wél jullie kennis wilt delen en meer bezoekers, kliks en leads kunt gebruiken? Laat het bloggen dan lekker aan mij over. Vul effe dit contactformulier in (duurt 2 minuten) en je hoort of en hoe ik je kan helpen.


 
 
Marije van WijngaardenComment